محمد بن المؤیدبن ابی بکر عبدالله بن ابی الحسن علی بن محمد حمویه الجوینی معروف به حمویی نسبت به جد اعلای ایشان حمویه بتشدید میم بر وزن شبویه. پسر ابن حمویه ابوعبدالله محمد بن حمویۀ جوینی از کبار مشایخ طریقت بود و در سنۀ 532 ه. ق. در نیشابور وفات یافت و در بحرآباد جوین مدفون شد. و شیخ سعدالدین صاحب ترجمه ای از اشهر مشاهیر صوفیه عصر خود و از جمله اصحاب شیخ نجم الدین کبری بوده است و در سال 650 بروایت مشهور یا 649 یا 658 یا 665 ه. ق. وفات یافت و قبر وی نیز در بحرآباد جوین است. (از حاشیه شدالازار ص 459)
