معنی سجیت
- سجیت (سَ جی یَ)
- سجیه. خوی: و سلطان در قبول پیغام او و اکرام رسول و تحقیق مأمول، آثار اریحیت طبع و انوار کرم سجیت و طهارت محتد و نزاهت عنصر کریم خویش ظاهر گردانید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 229). با شرف ابوت و خدمت خاندان کثرت عشایر سجیت ظلم داشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 269). رجوع به سجیه شود