معنی ستیزه کاری ستیزه کاری (سِ زَ / زِ) عمل ستیزه کار. لجاجت. خصومت: چونکه دید او ستیزه کاری من ناشکیبی و بیقراری من. نظامی. بر وفق چنین خلافکاری تسلیم به از ستیزه کاری. نظامی. رجوع به ستیزه کار شود لغت نامه دهخدا
