معنی سپهبددل سپهبددل (سِ پَ بَدْ / بُدْ، دِ) که دردل و جرأت سپهبد را ماند. شجاع. دلیر: جهاندیده از شهر شیراز بود سپهبددل و گردن افراز بود. فردوسی. کجا نام آن شاه فیروز بود سپهبددل و لشکر افروز بود. فردوسی لغت نامه دهخدا