معنی سبغه سبغه (سَ غَ) سعه و رفاهیت. (اقرب الموارد). فراخی و رفاهیت و تن آسانی. (منتهی الارب) : تن خویشتن سبغه دونان کنند ز دشمن تحمل زبونان کنند. سعدی (بوستان) لغت نامه دهخدا