نام هفت قصیده از شاعران فصیح و بلیغ عرب که از روی تفاخر بر دروازۀ کعبه آویخته بودند تاصادر و وارد هر دیار مشاهده نمایند. (غیاث) (آنندراج). عرب بر آن است که در عهد جاهلیت هفت قصیده از هفت شاعر مقبول همگان بود و آن هفت بر جمیع اشعار دیگرشاعران رجحان داشت و در حقیقت معرف روح و نشاط حیات عرب بود، از این رو آنها را نوشته بر خانه کعبه آویختند و بدین مناسبت آنها را معلقات سبع و گاه سبع طوال نامیده اند. نام گویندگان و مطلع قصاید آنان چنین است (ادیبان را درباره تعداد گویندگان معلقات و نام و قصاید آنان اختلاف است و حتی برخی منکر وجود معلقات شده اند). (از تحلیل هفت پیکر نظامی نگارش معین ص 91و 92). از جملۀ اشعار شعرا، که مستحسن تشخیص داده شده و جزء سبعۀ معلقات قرار گرفته است: 1- امروءالقیس معلقۀ او بمطلع ذیل است: قفا نبک من ذکری حبیب و منزل بسقط اللوی بین الدخول فحومل. 2- زهیر بن ابی سلمی، معلقۀ او بمطلع: اء من أم اوفی دمنه لم تکلم بحومانه الدراج فالمتثلم. 3- حارث بن حلّزه الیشکری البکری، مطلع معلقۀ وی: آذنتنا ببینها اسماء رب ثاو یمل منه الثواء. 4- معلقۀ لبیدبن ربیعه بمطلع: عفت الدیار محلها فمقامها بمنی تاءبّد غولها فرجامها. 5- معلقۀ عمرو بن کلثوم بمطلع: الا هبی بصحنک فاصبحینا و لاتبقی خمور الأندرینا. 6- معلقۀ طرفه بن العبد بمطلع: لخوله اطلال ببرقه ثهمد تلوح کباقی الوشم فی ظاهر الید. 7- و معلقۀ عنتره بن شداد العبسی بمطلع: هل غادر الشعراء من متردم أم هل عرفت الدار بعد توهم. رجوع به اصحاب معلقه و معلقات شود
