یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان جیرفت. مشخصات آن بشرح زیر است: حدود: از شمال بکوهستان جبال بارز، از خاور به جلگۀ رودبار، از جنوب به کوهستان کلمرد، باختر به ارتفاعات سرگز و اسفندقه. رودخانه های آن عبارتند از: رود خانه هلیل که ازکوههای لاله زار و گوغر، رابر، بهرآسمان سرچشمه گرفته از بخش بافت به ساردوئیه عبور نموده در شمال باختر وارد جلگۀ جیرفت می شود. رود خانه شور که از قلل کوههای جبال بارز، فاشکوه، گور، سرچشمه گرفته و در شمال خاوری سبزواران وارد جلگۀ جیرفت شده و در 3 هزارگزی خاور سبزواران به رود خانه هلیل ملحق و پس از مشروب نمودن قراء دو طرف رودخانه در جنوب خاوری جیرفت وارد رود خانه رودبار شده و انتهای آن جازموریان است. این رودخانه در ایام قدیم در ارتفاعات باختری سبزواران سدی داشته که تمام سال آب جیرفت را تأمین می نموده، آن سد خراب شده است. فعلاً آب رودخانه در زمستان بقدری زیاد است که عبور مشکل است و در تابستان از سبزواران به پایین بدون آب و حتی برای خوردن آب از چاه استفاده مینمایند. چنانچه سد نامبرده بسته شود در جلگۀ جیرفت و رودبار که از رسوبات رودخانه تشکیل شده و حاصلخیز است محصولات گرمسیری بسیار زیادی می توان به دست آورد. این بخش از یک دهستان که 202 آبادی بزرگ و کوچک است تشکیل شده و جمعیت آن 18970 تن است. مرکزبخش قصبۀ سبزواران و قراء مهم آن دوساری، عنبرآبادو گنج آباد است. راههای بخش: راه بم - کرمان به سبزواران شوسه، راههای سبزواران به کهنوج، گلاشکرد، اسفندقه، بافت، عنبرآباد، گاوکان فرعی است و بقیۀ راههای بخش مالرو و پیاده رو است. محصولات بخش: غلات، خرما، برنج، حبوب، لبنیات. صادرات آنجا برنج و غلات است. شغل مردم آنجا زراعت و مکاری است. خرابه های شهر قدیم جیرفت در دو هزارگزی باختر سبزواران واقع شده که در خرابه های آن دانه های قیمتی و قطعات طلا یافت میشود. این شهر مخروبه در زمان مغول آباد بود و بعداً بواسطۀ زلزله و خرابی سد ویران گردیده که شرح آن در نزهه القلوب و معجم البلدان داده شده است. زمستان این بخش برای نگاهداری حشم بسیار خوب و قابل ملاحظه است و ایلات مشروحۀ زیر از آن استفاده میکنند: طایفۀ ساردویی در کوهستان باختری سبزواران، طایفۀ بهرآسمان ساردویی در دامنۀ کوهستان جنب سبزواران، طایفۀ جبال بارزامجزی در دامنۀ کوههای شمالی و اول جلگه سبزواران. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
