دیهی بزرگ است در حوالی خرقانین، هوایش بسردی مایل است و آبش هم از آن کوه و با آب مزدقان پیوسته بساوه رود، حاصلش غله و انگور و اندکی میوه بود حقوق دیوانیش یک هزار و دویست دینار است، (نزهه القلوب ص 73)، رجوع به اخبارالدوله السلجوقیه ص 90 شود، قصبه ای است جزء بخش نوبران شهرستان ساوه واقع در 20هزارگزی شمال باختری نوبران هوای آن سرد و دارای 2159 تن سکنه است، آب آنجا از رودخانه تأمین میشود، محصول آن غلات، بنشن، سیب زمینی، انگور، عسل و شغل اهالی زراعت و گله داری و قالیچه و جاجیم بافی و راه آن ماشین رو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
