سال تا سال. همواره. همیشه: همی حسد کنم و سال و ماه رشک برم بمرگ بوالمثل و مرگ شاکر جلاب. ابوطاهر خسروانی. همه کبر و لافی بدست تهی به نان کسان زنده ای سال و ماه. معروفی. گفتم زمانه خاضع او باد سال و ماه گفتا خدای ناصر او باد جاودان. فرخی. سپید آمدی سنگ او سال و ماه جز اندر زمستان که بودی سیاه. اسدی. او میر نیکوان جهان است و نیکویی تاج است سال و ماه مر او راو گرزن است. یوسف غروضی. رجوع به سال و مه شود