ابن سهل، از پزشکان معروف عیسوی کیش ایران است که در قرن سوم هجری میزیست، پدرش سهل کوسج نیز طبیب بود و بعلت اینکه از مردم اهواز و خوزستان است به خوزی معروف شده است، سابور مقدّم اطبای بیمارستان جندیسابور و مورد توجه متوکل باﷲ خلیفۀ عباسی و اخلاف او بود و در طب و اکثر علوم بر پدر خود تفوق داشت، و در روز دوشنبه 9 روز مانده از ذی الحجۀ سال 255 در دورۀ مهتدی باﷲ عباسی وفات یافت، تألیفات او از این قرار است: قرابادین الکبیر، کتاب فی قوی الاطعمه و مضارها و منافعها، کتاب الرد علی حنین فی کتابه فی الفرق بین الغذاء والدواء المسهل، القول فی النوم و الیقظه، کتاب ابدال الادویه، از میان این آثار قرابادین مهم ترین و معروف ترین آنهاست که تا تألیف قرابادین امین الدوله بن تلمیذ بسیار متداول و مورد استفادۀ بیمارستانها و داروخانه ها بود، رجوع به تاریخ الحکماء قفطی ص 196 و 207 و تاریخ الخلفاء ص 235 و عیون الانباء فی طبقات الاطباء ج 1 ص 160 و 161و قاموس الاعلام ترکی ج 4 و اعلام زرکلی ج 1 ص 353 شود
