تایبادی. والی ملک ولایت و هادی راه هدایت درزمان ملوک کرت بوده، امیر تیمور به وی ارادت داشته در توزک تیموری که آن کتابی است به لغت توری امیر مذکور برخی از حالات وی را نگاشته. در سنۀ 791 هجری قمریوفات یافت. این رباعی را به ملک غیاث الدین نوشته: افراز ملوک را نشیب است بترس در هر دلکی از تو نهیب است بترس با خلق ستمگری کنی نندیشی در هر ستمی با تو حسیب است بترس. (از ریاض العارفین صص 82- 83). رجوع به از سعدی تا جامی ص 308 و 347 و حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 316 و 430 و 543 شود
