بالن هدایت شوندۀآلمان از نوع صلب و سخت که بنام مخترع آن نام گذاری شده است. استخوان بندی این بالن از نوعی آلومینیوم سخت و سبک درست می شده و در آن محفظه هایی با بست ها و قفسه بندیهای طولی تعبیه می شده و در هر یک از این سلولها یک بالن گاز قرار می دادند. گاز مورد استفاده گاهی ئیدروژن، گاهی هلیوم و گاهی هم گازهای نزدیک به اتیلن بوده است. در جنگ جهانی اول آلمانی ها آنرا برای بمب باران شهرهایی مانند لندن و پاریس بکار بردند ولی اغلب آنها منهدم شدند. در سال 1928 میلادی دکتر اکنر یکی از این زیپلن ها را که بنام گراف زیپلن نام گذاری شده بود از اقیانوس اطلس گذراند. در سال 1932 در خدمت تجارت و پست و مسافرت قرار گرفت و بالاخره سرعت آن به 120 کیلومتر در ساعت و ظرفیتش به 15 تن رسید. در سال 1933 نوعی از آن بنام سوپر زیپلن بوجود آمد. (از لاروس بزرگ به اختصار)
