در اصطلاح علمای رجال، عبارت از ربیع بن خیثم و هرم بن حیان عبدی و اویس قرنی وعامربن عبد قیس و عبدالله بن ثوب و مسروق بن اجدع و حسن بصری و اسودبن یزید یا برید یا بربر (علی اختلاف النسخ) بوده و چهار تن اولی حقاً و صدقاً از زهاد اتقیاو از اصحاب حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بوده اند. (از ریحانه الادب ج 2 ص 137). رجوع به همین کتاب شود
