معنی زنگ دندان
- زنگ دندان (زَ گِ دَ)
- حفر. قلح. زردی دندان و تباهی آن. و آن قشری است که بر روی عاج دندانها تشکیل می یابد و موجب فساد دندانها میگردد.
- زنگ دندان نشستن، یا زنگ دندان بودن، یعنی سخت ناشتا بودن: ’بچه ها تا ظهر زنگ دندان نشستند’، یعنی هیچ نخوردند. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا)