معنی زرق سجاده زرق سجاده (زَ سَجْ جا دَ / دِ) که عبادت از روی ریا و مکر کند. که به ریا و دروغ سجاده اندازد و نماز گزارد. ریاکار. زرق ساز: که ای زرق سجادۀ دلق پوش سیه کار دنیاخر و دین فروش. سعدی (بوستان). رجوع به زرق و دیگر ترکیبهای آن شود لغت نامه دهخدا
