معنی زخمه گه
- زخمه گه (زَ مَ / مِ گَهْ)
- آماجگاه زخمۀ (مضراب) ساز یا تیر و نیزه و مانند آن. آنجا که ضربۀ مضراب یا یکی از آلات جارحه وارد می آید، هدف تیر قضا یا تیر آه و مانند آن:
زخمه گه چرخ منقط مباش
از خط این دایره در خط مباش.
نظامی.
گاه چو شب لعل سحرگاه باش
گه چون سحر زخمه گه آه باش.
نظامی.
رجوع به زخمگاه شود