درخت آلاء و گیاه شیح. نارالزحفتین، آتش شیح که گیاهی است و آتش آلاء که درختیست بدان جهت که آتش بدین دو چیز زود در گیرد. (منتهی الارب). و ممکن است که نار الزحفتین آتش یک درخت باشد. در محکم آمده نارالزحفتین آتش عرفج را گویند از آنرو که آتش در آن زود در گیرد و چون شعله در آن افتد، از اطراف آن پراکنده شوند و پس از لحظه ای که خاموش گردد بسوی آن باز میگردند، دور گشتن مردم را از آن و باز گشتن ایشان را بسوی آن، زحف گویند و آتش عرفج را که موجب این دو زحفهمیشود نارالزحفتین گویند. ابن بری گوید، عرفج را بهمین دلیل که آتش زود در آن گیرد، ابوسریع و آتش آن را نارالزحفتین خوانند. ابوالعمیثل گوید: و سوداء المعاصم لم یغادر لها کفلاً صلاء الزحفتین. (از لسان العرب) (از تاج العروس). نار الزحفتین، آتش عرفج است و یا آتش شیح و آلاء. (از متن اللغه)
