او را زبانی گویا بوده و اشعاری شیوا. ولی چندان مایل شهرت نبوده، ازین رو گمنام مانده، اینقدر معلوم است که از سادات بوده و معاصر با سلاطین صفویه. او راست: دو ابروی تو که پیوسته سربسردارند دو ماه پاره سر وصل یکدگر دارند. و هم او راست: بتقریب سخن نزدیک آن شیرین دهن رفتم شنیدم مژدۀ قتل خود و از خویشتن رفتم. (تاریخ یزد آیتی ص 3 و29)
