معنی زبان گرفته زبان گرفته (تَ / تِ) الکن و گنگ و آنکه در زبان وی لکنت باشد. (ناظم الاطباء). شکسته زبان. الثغ. الکن. ابکم: مرغان زبان گرفته یک سر باز بگشاده زبان سوری و عبری. منوچهری لغت نامه دهخدا
