ناسرایش یعنی آنچه را که بیان میکند وضع شخص و یا حالت شخص و یا شئونات شخص را. (ناظم الاطباء). آنچه را که منسوب الیه نگفته و شاعر و یا نویسنده از حال او چنان بیند که اگر گفتی چنین گفتی: دی کوزه گری بدیدم اندر بازار بر کوزۀ گل همی لگد زد بسیار وآن گل بزبان حال با او میگفت من همچو تو بوده ام مرا نیکودار. عمرخیام. و به زبان حال با روزگار گفته... (سندبادنامه ص 17). چشمم بزبان حال گوید بی آنکه به اختیار گویم. سعدی. رجوع به زبان حالت و لسان الحال شود
