زائده. ابن نعمه بن نعیم تستری مکنی به ابونعیم و معروف به مخفف شاعر متوفی در 586 هجری قمری است بیشتر اشعار وی در مدیح خاندانهای اشراف است و من خود، او را بسال 580 در حلب ملاقات کردم. زائده خوب شعر میگفت و در شعر الفاظی برگزیده و نکاتی باریک می آورد. از اشعار او است: اصبح الربع من سمّیهخالی غیرهین و ناشط و غوال. کنت فی عینها کمرود کحل صرت فی عینها کشوک السبال. حیث صار السواد منی بیاضا و تبدلت ارذل الابدال. (از معجم الادباء ج 11 ص 154، 155). رجوع به الاصابۀ ابن حجر ج 2 ص 2 شود
