معنی زاده طبع
- زاده طبع (دَ / دِ یِ طَ)
- مولود طبع. محصول قریحه و کنایه از شعر است:
خود تو میدانی که زادۀ طبع و فرزند خیال
بس گرامی تر ز زادۀ مادر فرزند و زن.
خاقانی.
زادۀ طبع منند ایشان که خصمان منند
آری آری گربه هست از عطسۀ شیر ژیان.
خاقانی.
و رجوع به زاد خاطر و زادۀ خاطر و زادۀ دهن شود