معنی ریده ریده (دَ /دِ) غایط و نجاست. (ناظم الاطباء). فضله. آنچه که از راه مقعد برآید. (آنندراج) : می رید از ره گلو خواجه هرچه قی کرد ریده را ماند. باقر کاشی (از آنندراج) لغت نامه دهخدا
