معنی ریبه
- ریبه (رَ بَ)
- ریبت. ریبه.
- به نظر ریبه دیدن، به چشم بد در محارم کسان نگریستن. (یادداشت مؤلف).
- نظر ریبه، نظر مرد به نامحرم نه به وجه تقوی. (یادداشت مؤلف). رجوع به ریبت شود
ریبه. ریبت. گمان. (دهار) (مجمل اللغه). شک و تهمت، و آن در اصل قلق و اضطراب خاطر است. ج، ریب. (از اقرب الموارد). رجوع به ریب شود