نام ’روم’ زمانی به سرزمینهایی گفته می شد که تحت تصرف امپراطوری روم شرقی بود و بخصوص به اناطولی اطلاق می شد ولی پس از ظهور دولت عثمانی قسمت بزرگی ازآناطولی به تصرف ترکان درآمد و جزء کشورهای اسلامی محسوب می شد، عثمانیان ممالکی را که از اروپا به دست آورده بودند به نام ’روم ایلی’ نامیدند بیان مفهوم روم ایلی و تعریف حدود آن به طور کامل دشوار است زیرا حدود آن با توسعۀ ممالک عثمانی تغییر می یافت، همین قدر می توان گفت که روم ایلی علاوه بر داشتن مفهوم عام مذکور، مفهومی خاص نیز دارد: کشورهای افلاق، بغدان، بلغارستان، صربستان، بوسنه، هرسک، قره طاق، آرنائودلق (آلبانی) موره و نظایر آنها که در تصرف عثمانیان بودند نام خاصی داشتند، و نام روم ایلی بطور تخصیص به نواحیی گفته می شد که بیرون از کشورهای مذکور بودند یعنی تراکیۀ قدیم و مقدونیه و تسالیه و قسمت بری یونان (جز شبه جزیره موره)، و گاه تنها به تراکیه و مقدونیه یعنی ولایتهای ادرنه و سلانیک و نواحی مناستر و اسکوب اطلاق می شد، یونانیان به قسمت بری زمین خود (جز موره) روم ایلی می گفتند، کنگرۀ برلین با توجه به معنی خاص روم ایلی به ایالت متشکل از سنجاقهای فلیبه و اسلیمیه نام روم ایلی شرقی داده است، جغرافی دانان نام روم ایلی را بسیار استعمال نمی کنند و به اروپای عثمانی عنوان شبه جزیره بالکان می دهند که بنا به معنی عام شبه جزیره بالکان و بنا به معنی خاص تراکیه، مقدونیه، ادرنه، سلانیک و مناستر است، (فرهنگ فارسی معین)
