معنی روشنایی بخش

روشنایی بخش

(مِ)

روشنایی بخشنده. روشنایی دهنده. نوربخش. نوربخشنده. نوردهنده. آنکه یا آنچه روشنایی ببخشد. آنکه یا آنچه بتواند نور دهد:
بنام روشنایی بخش بینش
که روشن چشم از او گشت آفرینش.
نظامی.
ای چو خورشید روشنایی بخش
پادشا بلکه پادشاهی بخش.
نظامی.
گرچه خورشید فلک چشم و چراغ عالم است
روشنایی بخش چشم اوست خاک پای تو.
حافظ