معنی روشن فکری روشن فکری (رَ / رُو شَ فِ) عمل و حالت روشن فکر. (فرهنگ فارسی معین). صفت روشن فکر. تجددخواهی. نوگرایی. و رجوع به روشن فکر شود لغت نامه دهخدا
