معرب روزنامه. (مهذب الاسماء). کاغذ یا دفتری که حساب یا احوال و وقایع هر روز در آن نوشته شود. کلمه روزنامجه در قرنهای اول اسلامی مستعمل بوده است. ثعالبی در یتیمه الدهر (چ دمشق ج 2صص 10- 11) گوید: ’ مااخرج من کتاب الروزنامجه للصاحب (ابن عباد) الی ابن العمید مما یتعلق بملح اخبارالمهلبی’. و نیز در جای دیگر شرحی از کتاب روزنامجۀ صاحب بن عباد می آورد باین عنوان: ’فصل من کتاب الروزنامجه ایضاً’ و یاقوت حموی در معجم الادباء (چ مارگلیوث ج 5 ص 440) نیز شرحی از کتاب ’کتاب الروزنامجه لابی القسم اسماعیل بن عباد’ آورده است. (تقی زاده روزنامه نگاری در ایران) : و کسورات آن تا آنگاه بود که کاتب روزنامجه بقم روزنامجات از مال استخراج باهل دیوان رفع کند. (ترجمه تاریخ قم). در حضور مجلس کاتب روزنامجه که از اهل خراج اختیار کرده باشند... (ترجمه تاریخ قم). رجوع به روزنامه و روزنامچه شود
