موضعی است میان حرمین بر سی یا چهل میل از مدینه. (منتهی الارب). جایی است از اعمال فرع در فاصله چهل روز، و بقولی در سی وشش و بقول دیگر درسی روز از مدینه. در این محل بود که ’تبع’ هنگام برگشتن از جنگ اهل مدینه بقصد رفتن به مکه، فرودآمد و استراحت کرد و بهمین مناسبت ’روحاء’ نامیده شد، و منسوب به آن روحاوی است. زنی اعرابی گوید: و ان حال عرض الرمل و البعد دونهم فقد یطلب الانسان ما لیس رائیا یری اﷲ أن القلب اضحی ضمیره لما قابل الروحاء والعرج قالیا. (از معجم البلدان)
