محمد بن احمد بن حمزه، ملقب به شمس الدین بن شهاب الدین الرملی المصری، معروف به شافعی صغیر. به قول بعضی از علماءاستاد استادان و یکی از اکابر احیأکنندگان سنت بود. وی به سال 919 هجری قمری متولد شد و فقه و تفسیر و نحو و صرف و معانی و بیان و تاریخ را از پدر خویش آموخت و از تلمذ دیگران بی نیاز گشت و پس از وفات پدر به تدریس پرداخت و منصب افتاء شافعی را بعهده گرفت و بسال 1004 هجری قمری درگذشت. از آثار اوست: 1- غایهالبیان فی شرح زبدابن رسلان در فقه شافعی. 2- نهایه المحتاج الی شرح المنهاج در فقه شافعی. 3- فتاوی العلامه شمس الدین الرملی در فقه شافعی. (از معجم المطبوعات)
