یا رکیه لقمان (لقمان پسر عاد). چاهی است در ثاج نزدیکیهای بحرین میان بحرین و یمامه، ازآن بنی قیس بن ثعلبه و عنزه و بعد قبیلۀ بنی سعد آنجا را به تصرف درآورد و آن پوشیده است از سنگهای حجر (ظاهراً همان جایگاه عاد و ثمود) که آن سنگها از دو ذراع بلندترند. فرزدق گفته است: ولولا الحیاء زدت رأسک هزمهً اذا سبرت ظلت جوانبها تغلی بعیده اطراف الصدوع کأنها رکیه لقمان الشبیهه بالدحل. (از معجم البلدان ج 4)
