رفیع الدین کرمانی، یا رفیع الدین بکرانی از ابهر بود اما در کرمان نشستی و در عهد غزان نماند. اشعار فارسی بی نظیر دارد و مردی فاضل بود و این رباعی او راست: با چرخ ستیزه با فلک جنگ مکن اززخم زمانه ناله چون چنگ مکن در خاک زر و در آب دریا گوهر ضایع نگذارند تو دل تنگ مکن. (از تاریخ گزیده ص 818). رجوع به آتشکدۀ آذر چ دکتر شهیدی ص 125 و ترجمه مجالس النفایس ص 336 و 335 و حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 191 و ریاض الجنه و ریاض العارفین ص 195 و مجمع الفصحا ج 1 ص 234 و روز روشن ص 235 و فرهنگ سخنوران و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و تاریخ ادبی ایران تألیف ادوارد براون (از سعدی تا جامی ص 167) شود
