معنی رعیت پناه رعیت پناه (رَ عی یَ پَ) که پناه رعیت باشد. که برای ملت و رعیت ملجاء و پناهگاه باشد: رعیت پناها دلت شاد باد به سعیت مسلمانی آباد باد. سعدی. خردمند شاها رعیت پناها که مخصوص بادی به تأیید سرمد. سعدی لغت نامه دهخدا
