رضی آرتیمانی. میرزا رضی پدر میرزا ابراهیم ادهم، معاصر شاه عباس اول. آرتیمان از محال تویسرکان است. سرخلیفۀ عارفان آگاه و مسند معرفت را شاه بود. فروتن و باگذشت بود و اشعار زیر از اوست: بس که بر سر زدم ز فرقت یار کارم از دست رفت و دست از کار آن قدر شور نیست در سر تو که پریشان شود ازو دستار. آموخت ما را آن زلف و گردن زنار بستن، بت سجده کردن آن تار گیسو بر گردن او هرکس که بیند خونش به گردن. سرم سودا دلم پروا ندارد صباحم شب شبم فردا ندارد رضی رفته ست قربان سر تو ندارد این همه غوغا ندارد. (از تذکرۀ نصرآبادی ج 2 صص 273- 274). رجوع به ریاض العارفین صص 80-81 و ریاض الجنه روضۀ 5 قسم 2 ص 831 و صبح گلشن صص 179- 180 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و نتایج الافکار ص 265 و 264 و فرهنگ سخنوران شود
