رضی الدین بابا قزوینی. ملک رضی الدین بابا از گویندگان قرن هفتم هجری قمری بود. وی در زمان اباقاخان چند گاه حاکم دیاربکر بود و چون از آن منصب معزول شد و جلال الدین نامی که به علت ظهریت اتهام داشت قایم مقام او گشت این رباعی نظم نمود و نزد خواجه شمس الدین محمد صاحب دیوان فرستاد: شاها ستدی کشورت از همچو منی دادی به مخنثی نه مردی نه زنی زین کار چون آفتاب روشن گردید پیش تو چه دف زنی چه شمشیرزنی. (از حبیب السیر چ کتاب خانه خیام ج 3 ص 117). رجوع به فرهنگ سخنوران و تاریخ گزیده ص 820، 819 و 844 و سفینۀ خوشگو حرف ’ر’ و الذریعه ج 9 بخش 2 و مجالس النفائس ص 238 شود
