شاه، عنوان رستم بن علاءالدوله علی بن رستم از امرای مازندران است، مؤلف حبیب السیر گوید: و چون عمرش (عمر علاءالدوله) از شصت تجاوز نمود به علت نقرس مبتلی گشته زمام امور سلطنت را به پسر خود شاه غازی رستم سپرد و خود در گوشه ای نشسته روی به محراب طاعت و عبادت آورد، شاه غازی رستم بن علاءالدوله علی بن رستم چون تاج ایالت بر سر نهاد ابواب عدل و انصاف بر روی رعایا گشاد و او پادشاهی بود در غایت شجاعت و مردانگی و نهایت سخاوت و فرزانگی و مدت بیست و چهار سال به دولت و اقبال بسر برد و چون سن شریفش به شصت رسید فی سنۀ ثمان و خمسین و خمس مائه (558 هجری قمری) متوجۀ ریاض عقبی گردید، این دو بیت از مرثیه ای که جهت او گفته بودند در تاریخ طبرستان مسطور بود، ثبت افتاد: دیو سپید سر ز دماوند کن برون کاندر زمانه رستم مازندران نماند گو پرده دار پرده فروهل که بار نیست برتخت رستم بن علی شهریار نیست، (حبیب السیر چ خیام طهران ج 2 ص 420)
