معنی رجأبن حیوه

رجأبن حیوه

(رَ ءِ نِ حَ یاتْ)

رجأ بن حیوه بن جرول الکندی، مکنی به ابوالمقدام. پیشوای مردم شام در عصر خود بود. وی یکی از سخنوران و واعظان و دانشمندان نامی و از ملازمان عمر بن عبدالعزیز در دورۀ خلافت و امارت او بود. عمر بن عبدالعزیز نسبت به وی توجه خاص داشت، سلیمان بن عبدالملک رجأبن حیوه را به منشیگری خود برگزید. وی همان کسی است که به سلیمان درباره خلیفه شدن عمر اشاره کرده. رجاء را با عمر بن عبدالعزیز اخباری است. او در سال 112 هجری قمری درگذشت.. و رجوع به فهرست سیره عمر بن عبدالعزیز و تاریخ اسلام ص 163 و عیون الاخبار ج 1 ص 264 و 102 و 54 و ج 4 ص 113 و تاریخ گزیده چ لندن ص 247 و عقدالفرید فهرست ج 2و 3 و 4 و 5 و 7 و الوزراء و الکتّاب ص 33 و البیان و التبیین ج 1 ص 304 و ج 2 ص 257 و 87 و المعرب جوالیقی ص 64 و نامۀ دانشوران ج 6 ص 70 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 170 و ابوالمقدام رجاء... در همین لغت نامه شود