معنی رتعه رتعه (رَ تَ عَ) رتعه. فراخی و ارزانی. (منتهی الارب) (آنندراج). فراخی در ارزانی. (ناظم الاطباء). و از آن است مثل: القید و الرتعه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). فراوانی و فراخی، و از آن است مثل: اسمننی القید و الرتعه. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
