معنی ربیعه بن مقروم
- ربیعه بن مقروم (رَ عَ تِ نِ مَ)
- ابن قیس الضبی. از گویندگان حماسه سرای مخضرمی (جاهلیت و اسلام) بود. او در جنگ قادسیه حاضر شد و در یکی از فتوحات اسلامی بعد از سال عراق شهید گشت. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 3). و رجوع به الاصابه ج 1 قسم 3 و عیون الاخبار ج 1 ص 126 و مرصع ص 56 و موشح ص 42 و الجماهر ص 341 شود