معنی ربیعه بن طریف ربیعه بن طریف (رَ عَ تِ نِ طَ) نام شاعری از قبیلۀ بنی ربیعه که در جنگ غول اول در مرگ طریف بن شراحیل و عمرو بن مرثد ملحمی شعری دارد. رجوع به عقدالفرید ج 6 ص 94 شود لغت نامه دهخدا
