معنی ربیعه بن خویلد ربیعه بن خویلد (رَ عَ تِ نِ خُوَ لِ) ابن سلمه بن هلال بن عامر بن عائدبن کلیب بن عمرو بن لؤی بن رهم انماری. ابن شاهین از طریق ابن کلبی او را در شمار راویان آورده و ابن فتحون و ابوموسی نیز آن را پذیرفته اند. (از الاصابه ج 1 قسم 1) لغت نامه دهخدا
