ابن مره اسدی، از بنی سعد و از اسد بن خزیمه بود. در دوران جاهلیت از قاضیان و حکمهای عرب بشمار می رفت و حکم بنی اسد نامیده می شد، و نیز از دلیران و شجاعان بزرگ عرب بود. اعشی و نابغه بستایش وی پرداخته اند و اعشی در مدح وی گفته است: و اذا طلبت المجد أین محله فاعمد لبیت ربیعه بن حذار. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 3). و رجوع به سبک شناسی ج 2 ص 232 و تاج العروس (مادۀ ح ذر) و البیان و التبیین ج 1 ص 283 و 236و ج 2 ص 215 و الموشح ص 77 شود
