ابن عوف بن قنان بن انف الناقه تمیمی، مکنی به ابویزید و معروف به مخبل سعدی. شاعر نامی است. ابن درید نام وی را ربیعه بن کعب آورده و ربیعه بن مالک و ربیعه بن عوف هم نامیده شده است. ابوالفرج اصفهانی او را در شمار گویندگان نامی یاد کرده و گفته است که او عمر درازی داشته ودر عهد عمر یا عثمان درگذشته و میان او و زبرقان شاعر معروف مهاجاتی بوده است. (از الاصابه ج 1 قسم 1)
