معنی ربیع بن احمد
- ربیع بن احمد (رَ عِ نِ اَ مَ)
- اخوینی بخاری، مکنی به ابوبکر. او شاگرد ابوالقاسم مقانعی و ابوالقاسم شاگرد امام محمد بن زکریای رازی بود. وی را تألیفی است در طب بزبان فارسی بنام ’هدایهالمتعلمین’ که نسخۀ نفیس کهن آن در کتاب خانه بادلیان و تاریخ کتابت آن 478 هجری قمری است. (یادداشت مرحوم دهخدا)