قنوجی بخاری گوید: ’دیرنشین صنمکدۀ گیلان است و در ستایش بتان محبوب خوش بیان و شیوازبان’ و سپس بیت زیر را از او نقل میکند: چو نخل بی بر اگر فیض من به کس نرسد برای سوختن آخر به کار می آیم. (از صبح گلشن ص 172). و رجوع به بهترین اشعار ص 133 (برگزیدۀ پژمان) و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و تاریخ علما و شعرای گیلان ص 87 و فرهنگ سخنوران و الذریعه ج 9 بخش دوم شود
