معنی راست طبع
- راست طبع (طَ)
- که طبعی معتدل دارد. روان طبع. خوش ذوق. خوش سلیقه. مقابل کژطبع. اهل دل و حال:
مرا یکدم از دست نگذاشتی
که با راست طبعان سری داشتی.
(بوستان).
چون جاه و جلال و حسن و رنگ آمد و بو
آخر دل آدمی نه سنگست و نه رو
آن کس که نه راست طبع باشد نه نکو
نه عاشق کس بود نه کس عاشق او.
سعدی
