معنی راحت طلب راحت طلب (غَ دَ / دِ) جویندۀ آسودگی و مجازاً جویندۀ فراغت و بیکاری. بیعارو تنبل. (از ناظم الاطباء). آسایش خواه. (آنندراج) لغت نامه دهخدا