راجر. کشیش و فیلسوف و مدرس فرانسیسکن انگلیسی. (حدود 1214- 1294 میلادی). در آکسفورد و دانشگاه پاریس تحصیل و تدریس کرد و ظاهراً آشنایی او با کتاب سرالاسرار ارسطو در پاریس توجهش رابه علوم جلب نمود. مردی تندخو و ستیزه جو بود. در 1252 میلادی به فرانسیسیان پیوست و از آغاز امر بین او و آنان که بر او مقدم بودند اختلاف افتاد. سرانجام هم فرانسیسیان که نوشته های پیروان خود را سانسور میکردند بعنوان تعلیم دادن ’چیزهای تازۀ مظنون’ محکومش کردند و در 1268 تا 1292 میلادی محبوس بود و کمی بعد درگذشت. بیکن از فضلای عصر خود بود و یونانی و عبری و احتمالاً عربی نیز میدانست. معتقد بود که علم مکمل دین است نه مخالف آن. به علوم طبیعی و تجربه و به مشاهدۀ مستقیم اهمیت میداد و بهمین جهت او را از پیشروان روش تازۀ علمی شمرده اند. آثار معروفش کتاب اکبر، کتاب اصغر و کتاب سوم است که آنها را برای پاپ کلمنس چهارم نوشت. تألیفاتی در کیمیا داشته است و بهمین جهت کتابهای بسیار در سحر و کیمیا به او نسبت داده اند. اختراع باروت را نیز بغلط به او نسبت داده اند و بعضی وی را سازندۀ تلسکوپ و میکروسکوپ شمرده اند ولی سند این ادعا بسیار ضعیف است. (از دائره المعارف فارسی)
