یکی از دهانه های رود سغد است. توضیح اینکه رود سغد از کلاباد داخل بخارا می شد وآنرا دهانهای گشاده قرار داده و در آن دهانها چوب گذاشته بودند و چون تابستان میشد و آب اندک میگشت آن چوبها را یک یک برمی داشتند تا جایی که آب فزون شود و زیادت گیرد و از آن دهانها روانه شود و از آنجا به ’بیکند’ می رسید و اگر این تدبیر نبود آب چندان بود که بخارا را فرامیگرفت و آن موضع را ’خشون’ مینامیدند و در پائین شهر نیز دهانهای دیگر بود و آنرا ’رأس الورغ’ می خواندند. (از احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 94)
