معنی ذویب عنبری
- ذویب عنبری (ذُ وَ)
- ابن شعثن العنبری. ذکره العقیلی فی الصحابه و لااعرفه و قد ذکره ابن ابی حاتم فقال ذویب بن شعثم هکذابالمیم و ذکره العقیلی بالنون قال ابن ابی حاتم العنبری یعرف بالکلاح قدم علی النبی صلی الله علیه و آله و سلم فقال له ما اسمک فقال الکلاح فقال اسمک ذویب و کانت له ذوابه طویله فی رأسه. (استیعاب ج 1 ص 169)